D6 Przymusowe Przesiedlenia

W 1942 roku ośmioletnia Anuta Branzan i jej rodzina zostali przymusowo przesiedleni razem z 30 000 innych rumuńskich Romów i Sinti z Bukaresztu do Naddniestrza, na granicy z Ukrainą. Obozy składały się zazwyczaj z prymitywnych szałasów i wielu deportowanych spało po prostu pod gołym niebem lub w stodołach. Anuta przetrwała dwa lata głodu i pracy przymusowej w nieludzkich warunkach. Ponad połowie innych deportowanych się to nie udało.