D7 Marsze Śmierci

Obóz Komárom służył jako główne miejsce zbiorcze dla węgierskich Romów oczekujących w 1944 roku na deportację do obozów koncentracyjnych w Niemczech w charakterze robotników przymusowych. Romowie byli najpierw umieszczani w rejonowych obozach „cygańskich”, a następnie wielu z nich musiało iść setki kilometrów do Fortu Csillageröd w Komárom. Tam mężczyźni i kobiety zdolni do pracy byli wybierani do następnego etapu marszu – do Niemiec. Wielu spośród tych, którzy zostali w Obozie Komárom, zmarło z głodu. Inni zmarli w trakcie „marszów śmierci” do Niemiec. Tylko 4 000 z 10 000 więźniów fortu przeżyło.